Historia elektryczności (część 1)

Staroegipski tekst z 2750 roku przed naszą erą opisuje ryby, które są „grzmotami Nilu”. Chodziło oczywiście o ryby elektryczne, które kilka wieków później zainteresowały także antycznych Greków i Rzymian, a także arabskich uczonych. Przeprowadzano nawet pierwsze eksperymenty naukowe w tym zakresie, każąc osobom cierpiącym na ból głowy, dotykać elektrycznych ryb i oczekiwać na pozytywne efekty takiej terapii.

Początki

Antyczni badacze odkryli, że kawałki bursztynu pocierane o futro kota mogą prowadzić do przyciągania lekkich przedmiotów, jak np. pióro. Tales z Miletu prowadził obserwacje nad elektrostatyką około 7 wieków przed naszą erą.

Przez stulecia, aż do XVII wieku naszej ery, elektryczność jawiła się ludziom jako arkana magii i zjawisko nadprzyrodzone. Wszystko zmieniło się za sprawą Williama Gilberta, który studiował relację pomiędzy elektrycznością a magnetyzmem. Stworzył także nowe słowo po łacinie – „electricus”, co znaczy „z bursztynu” lub „jak bursztyn” i pochodzi od greckiego określenia „elektron”, które znaczy „bursztyn”. Nowa definicja opisywała zjawisko przyciągania małych obiektów po ich potarciu. W 1646 roku pierwszy raz użyto w druku angielskiego wyrażenia „electric”, czyli „elektryczny” oraz „electricity”, czyli „elektryczność”.

Dalsze badania nad elektrycznością były prowadzone od końca XVII wieku poprzez wiek XVIII przez naukowców: Otto von Guericke’a, Roberta Boyle’a, Stephena Graya i C. F. du Faya.

Wszystko nabiera rozpędu

W drugiej połowie XVIII wieku Benjamin Franklin prowadził szeroko zakrojone badania nad elektrycznością, powoli wyprzedając swój majątek, byle tylko móc pracować nad swoimi koncepcjami i wynalazkami. W 1791 roku Luigi Galvani opublikował odkrycie bioelektromagnetyki, demonstrując, że neurony przewodzą sygnał elektryczny do mięśni. Alessandro Volta w 1799 roku stworzył pierwszą elektryczną baterię, inaczej ogniwo Volty. W latach 1819-1820 Hans Christian Ørsted wraz z André-Marie Ampère połączyli w końcu zjawisko magnetyzmu z elektrycznością, dokumentując elektromagnetyzm. 1821 rok przyniósł za sprawą Michaela Faradaya silnik elektryczny. Georg Ohm analizował obieg elektryczny, a James Clark Maxwell matematycznie udowodnił w 1861 roku, że pole magnetyczne i elektryczne rozchodzi się w próżni w postaci fali.